Totaal aantal pageviews

dinsdag 1 augustus 2017

Dag 22: terug thuis

Na wat vertraging in Frankfurt komen we eindelijk om 11u30 aan. Jongens, staan ons op te wachten wat een fijne verrassing is! Thanks boy's...

Dan maar meteen wassen,...
Wat een luxe denk ik dan, wasmachine in en na een uurtje de waslijn op!
Ginds zaten de vrouwen gehurkt bij een helder beekje op een grote vlakke steen de was te schrobben. Onze hoeveelheid vuile was zou zeker een volle dagtaak zijn! Terwijl de was draait zit ik al in de tuin...
Onze vlagjes werden meteen opgehangen!


Terwijl ik nadenk over de reis! 
Thanks schattie dat we dit avontuur samen hebben beleeft! 

Het was een wondermooie reis, zagen twee totaal verschillende delen van India 

  • Delhi- Agra - Jaipur: mooie bezienswaardigheden met checks on the Bucket list!
  • Ladakh- klein Tibet midden in de Himalaya:  beleef je helemaal anders, andere cultuur, andere mensen met een Andere godsdienst, ander landschap, .. hier kol je terug voor de trektochten in ongerepte natuur! 
Terwijl ik de was strijk, kijk ik naar 'Daughters of destiny' zoveel herkenbare verhalen!




maandag 31 juli 2017

Dag 21: keren terug naar New Delhi

Vroeg uit de veren 7u55 vlucht naar Delhi (volgens onze documenten)
Groot is onze verbazing wanneer er helemaal geen vlucht is van India airlines naar Delhi om 7u55 eerste vlucht is om 11u30! 
Manager air India is niet echt vriendelijk en geeft weinig of geen uitleg we kunnen geld terug krijgen maar nieuwe vlucht met andere maatschappijen die wel vroeger vertrekken is duur! 
We besluiten om maar te wachten. Helga wordt verwittigd die op haar beurt gids en chauffeur in Delhi verwittigd! 
Rond 13u worden we hartelijk verwelkomt door de chauffeur in Delhi, de gids waren we blijkbaar al voorbij gelopen! We krijgen zelfs gekoelde flesjes water uit de koelbox die we gretig aannemen. 
Snel bespreken we het programma dat we noodgedwongen moeten inkorten. We kozen ervoor om vandaag in New Delhi te blijven de oude stad hadden we bij onze aankomst al gedaan. 
Starten bij het huis waar Gandhi zijn laatste dagen doorbracht en uiteindelijk ook vermoord werd in de tuin bij een toespraak. Fantastisch huis Gandhi kwam uit een zeer rijke vooraanstaande familie. 
New Delhi is een zeer statig gedeelte van de stad met brede lanen en parken met groenvoorziening. Niet te vergelijken met Old Delhi (hier is het vrij rustig, minder verkeer, groen, geen bedelaars). 
Na het Gandhi huis even shoppen en lunchen in Khan market. Rijke Indiërs komen hier aankopen doen 
Fixed prices wat het voor ons makkelijk maakt al dat afdingen zit niet in ons bloed! Noch ik noch Patrick zijn er goed in! We doen enkele kleine aankopen, en proberen geen miskopen te doen... kledij die leuk is op reis maar dan thuis toch haast onmogelijk te dragen is... zie vorige reizen 😜 lunchen doen we in een Indische fastfood keten... tss wat een misser een soort warme wrap  die zo pikant Is dat we hem onmogelijk op krijgen. Wat waren we toch verwend in Ladakh steeds heerlijk eten...
Dan rijden we naar de Sikh tempel. Weer iets helemaal anders dan de Hindi tempels of Boeddhischtische kloosters... 
Buitenkant witte marmer, binnen veel glitter en goud en er wordt live gezongen dit wordt dan via luidsprekers over het hele domein verspreid. Buiten een enorme vierkante waterpartij waarrond een gaanderij waar mensen mediteren samen komen. Achter het gebouw een groot keuken en ruimte om te eten ... in de grootkeuken heerst een enorme bedrijvigheid. Vrijwilligers zijn in de weer om eten te maken voor honderde mensen. Vanaf 20u kunnen die aanschuiven en eten in een grote ruimte . 
Net ervoor verlaten wij de sikhs en rijden naar Park hotel. 
Heerlijk om nog even te douchen,  laatste reorganisatie en check van de bagage. Thee, koffie op de kamer een super WiFi. 
Weet niet wat het kost om zo een kamer te krijgen voor enkele uurtjes anubhuti regelde alles, maar wij vinden het een heerlijke luxe, vooral omdat we toch al een zeer lange (beetje onverwachte gang van zaken)  achter de rug hebben. 
Om 22u30 worden we weggebracht naar de luchthaven... 


















Dag 20: via de TanglaLa pass (5660m) terug naar Leh

Vannacht was het hier zo ongelooflijk stil dat ik er wakker van werd... geen kabbelend watergeluid, enkel het snurken van reizigers in andere tenten, verder geen enkel geluid... of toch heel even blaffende honden in de verte. 
Na het ontbijt, verlaten we het desolate landschap om via de TanglaLa pass terug naar Leh te rijden.


Voor we de vallei verlaten zien we nog net de wilde paarden deze zijn onmogelijk te vangen of te temmen een mengeling tussen ezel en paard.

Een prachtige rit tussen canyons en kleine dorpjes brengt ons terug. 
Net voor Leh moeten we omrijden de Daila lama is aanwezig hij geeft net op dat moment zijn eerste speech ... ook de volgende 2 dagen zal hij lessen geven. Hij komt jaarlijks een maand doorbrengen in Ladakh. 
Maar wat een drukte... duizenden auto's op tijdelijke parkings en langs de wegen... 
in Leh aangekomen is het zo rustig want zowat de hele bevolking zit bij de daila lama! 
We nemen de chauffeur en onze gids mee uit voor de lunch in het Tibetaans restaurant. Zij bezorgden ons een fantastische ervaring in Ladakh. We eten de heerlijke momo's gestoomd en gebakken met kip en veggie! 
Nadien worden we afgezet bij het mahey resort en nemen we na het geven van tip hartelijk afscheid! 
Nubu zal morgen bezoek brengen aan de lezing van de daila lama! 
Na een verkwikkende douche wandelen we nog even naar het centrum van Leh ondertussen lijkt de stad weer vol te lopen. We gaan naar de plaatselijke markt waar vooral lokale bevolking rond loopt. Ongelooflijk wat je hier allemaal te zien krijgt. Beenhouwers, fruit en groenten naast kledij, thermossen plastic potjes schaaltjes en borden, wollen sokken en mutsen , juwelen en zonnebrillen. We worden niet lastig gevallen en kunnen rustig kijken naar de mensen. 
Dan lijkt plots het weer te keren. Wind waait stof en zand de lucht in het lijkt dat er een enorm onweer kan uitbreken dus keren we terug naar het hotel. Het vallen enkele miezerige druppels naar beneden eens binnen klaart het alweer op! 

We pakken bagage in morgen hebben we een vroege vlucht richting Delhi 

vrijdag 28 juli 2017

Dag 19: festival aan het Tsomorini meer en dan richting Tsokar salt lake

Na het ontbijt gaan we op zoek naar de Nomaden maar dat blijkt niet zo gemakkelijk want zij gaan allen opweg naar het festival in het klooster! We vinden nog een oud vrouwtje bij haar tent. We mogen zelfs even binnen gaan. De tent is gemaakt uit yakwol. Binnen is de ruimte in twee gedeeld, een helft is voorzien als slaapruimte met dekens en matten, in het midden een vuurtje voor het koken met een schouwtje door de tent, daarachter een gebedsplaatsje met de water schaaltjes om te offeren en een grote foto van kinderen op school. Aan de andere zijde staan de potten en pannen, aanmaakhout, voorraad en buis om boter te maken ! Graag wil ze voor ons zoutebotermelkthee maken, bij onze vorige proefsessie vonden wij dat niet te drinken en we willen toch ook nog naar het festival. Ze lijkt een beetje teleurgesteld wanneer we de thee weigeren maar is blij met alles wat we meebrachten.



Dan naar het klooster in het dorp! Waar de eerste ceremonie net gaat starten! Aanvankelijk komen twee groepen muziekanten naar buiten zij gaan klaar staan: boven blaasinstrumenten en beneden slaginstrumenten. Ze gaan om beurt geluid maken, ondertussen worden beneden op het middenplein dieren gewijd. Zowel geiten, paarden, yak en een hond worden met een bruinrode verf gewijd nadien krijgen ze in hun haren gekleurde linten! Ondertussen wordt het grote Boeddha doek dat bedekt was vrijgegeven. 







De lokale bevolking is uitgedost in traditionele kledij en talrijk aanwezig. Het is allemaal wel bijzonder om te zien. 

Na een uur start de tweede ceremonie een soort trage dans door monniken waarbij de slechte geesten worden verjaagd dit met bijpassend tromgeroffel. Ook zij dragen bijzondere kostuums en hoofdtooien. De kloosteroverste bekijkt alles vanochtend een soort troon. 
Ik bekijk nog meer de locale bevolking hoe zij in dit beleven en in het hele gebeuren opgaan zowel jong als oud. 
Dan wordt het tijd voor de lunch en meteen daarna vertrekken we naar Tsokarmeer. 
Mooi rit langs een zwavelvallei met warmwaterbronnen en geisers om dan bij het bijna witte meer aan te komen. Ook wel saltlake genoemd vandaar de witte kleur. We spotten een familie zwartkopkraanvogels! 
Deze vallei is zo desolaat stil geen kabbelende beekjes geen toeristen niks alleen een enorm natuurgebied rond het meer met broedplaatsen voor allerlei vogels! 
Dan rijden we door naar de tenten. En geloof het of niet maar hier treffen we als enige andere gasten 3 Belgische toeristen die ook vannacht in het tentenkamp zullen verblijven. 


Dag 18: van Sakti naar het Tsomorini meer

Na het ontbijt vertrekken we naar het Tsomorini meer! Een van hoogst gelegen meren ter wereld! 
Het zou een zware rit worden en dat hebben we geweten... 
Op een gegeven moment rijden we naast de Indus die volledig uit haar oevers treedt en over de weg spoelt! Even wordt er overwogen om terug te keren maar uiteindelijk rijden we toch verder... het water spat hoog op. Op verschillende plaatsten diepe plassen en de Indus die overstroomt... ik ben maar wat blij als we na een half uur rijden de Indus enkele meters dieper dan de weg zien liggen.
Een leuke picknickplek vinden is niet moeilijk in Ladakh en Nubu heeft er een oog voor. 
We zijn nog maar halfweg en al helemaal door elkaar geschut, nu moeten we nog de hoogte in! 
Onderweg komen we marmotten, yaks en peshmina geiten tegen wat zorgt voor de nodige fotostops. 
En dan komen we een eerste meer tegen, kleiner dan het Tsomorini meer maar ook al bijzonder mooi... De zware bergrit is alvast de moeite om tot hier te komen even later staan we dan voor het begin van het Tsomorini meer! Overweldigend mooi... we rijden langs de rand ongeveer halfweg het uitgestrekte meer met een doorsnede van 27 km  tot bij het dorp, nog even door het dorp richting van de kampplaats... 
Yak camp valt een beetje tegen vanuit onze tent geen zicht op het meer en de tenten vrij donker en dicht tegen elkaar aan, ik mis onze privé kampplaatsen van de trekking! 
We zijn moe en beetje hoofdpijn van de zware rit hiernaartoe. Nubu heeft dat meteen gezien en stelt voor om met de wagen tot aan en uitkijkpunt over het meer te rijden, zo hoeven we niet te voet! 
Op de terugweg rijden we nog even verder de bergen in op zoek naar de nomaden ... heb ik toch mijn voorraad zeepjes, shampoo's , kammen, tandenborstels, naaisetjes vergeten dus komen we morgen zeker terug om echt kennis te maken met de nomaden. 
Terug bij het yakcamp wandelen we naar het dorp. We kopen nog wat snoepgoed om morgen uittedelen. We wandelen tot boven bij het klooster en verder op de berg naar het kleine Boeddha beeld. Ondertussen komen de geitenhoeders terug uit de bergen naar beneden alle geitjes worden terug naar de eigenaars gebracht die ze stallen en melken! Al die geitjes worden gewoon achter en tussen de huisjes gestalt! Wat leven deze mensen toch primitief. Koeienvlaa wordt gerecupereerd en gedroogd op de daken of tussen de huisjes dat gebruiken ze later om vuur te maken voor het koken. 
En dan zie je op zo een van de daken en schotel ontvanger ik denk dat ze die gebruiken voor de gsm, want daar lopen ze in hun bijzonder primitieve dorpje wel mee rond. 
De geur in deze dorpjes is toch wel buiten onze normen. 
Morgen zou er een festival zijn in het klooster van het dorp... benieuwd wat dat zal zijn! 

Dag 17: van de Nubra vallei terug naar Leh en verder naar Sakti

Vanmorgen rijden we de Nubra vallei terug uit. We kunnen niet via de Warila Pass zoals voorzien was omdat er werken zijn. Daarom moeten we terug naar Leh over de KardunLa pass! Maar opvallend vandaag geen grote convoien van het leger wel nog hier en daar een leger voertuig. Ook zeer weinig motorrijders noch fietsers! Deze rit gaat dus vrij vlot... naar de mogelijkheden en de staat van het wegdek! 
We lunchen in Leh eten momo gestoomd en gefrituurd een specialiteit van Ladakh! Onze gids wil die graag laten proeven. Het Tibetaanse restaurant is goed bekend want aanvankelijk zijn we de eerste die plaatsnemen maar al snel zit het resto vol! 
Het eten is voortreffelijk! Mss komen we hier wel terug voor onze laatste avond in Leh? 
Na de lunch moeten we verder naar Sakti. Toch weer enkele uurtjes in de auto over erbarmelijke wegen... ook hier wegenwerken 1 baanvak worden er 2 alles  wordt ter plaatse manueel aangemaakt ... beton, water kanalen,... er werkt heel veel volk zowel mannen als vrouwen die dan terplaatse bivakeren in tenten. 
In dek namiddag komen we aan in Sakti. Dorpje in de middle of nowhere! Met zijn enige shopje, waar we water en koekjes kopen en een klooster! We logeren in een leuk hotelletje met ruime kamer. Na een douche gaan we meteen op stap om het klooster te verkennen dat half verwerkt zit in een grot halverwege de bergwand. We herkennen nu reeds zelf de boudhabeelden dat maakt het leuk om na de wandeling te checken bij onze gids, die deze keer niet mee ging maar wel weet welke beelden er te zien zijn. 
En zo zat na het diner onze dag er weer op! 

maandag 24 juli 2017

Dag 16: verkennen de Nubra vallei

Vanmorgen mochten we uitslapen leuk als dat nu net in zo'n leuke kamer is! 
Om 9u30 gaan we op pad! Naar het klooster van Diskit en zijn magnifieke reuze grote bouddha! 
We nemen de tijd om alles te bekijken! Ondertussen herkennen we al enkele afbeeldingen ... 
De daila lama was hier 10 dagen geleden hij reist de hele streek af, zo was hij ook enkele dagen geleden in Likir... mss krijgen we de kans om op 28 juli een glimp vanhem op te vangen.😇
De vallei ziet er hier helemaal anders uit met zijn zandduinen. 
Na de lunch gaan we op een kameel de zandduinen verkennen!
Voelen ons nu echt wel typische toeristen... maar kom het is een mooi zicht midden in de zandvlakte al die kamelen tussen het hooggebergte. 
Moet zeggen de kamelen zagen er verzorgd uit en werden vrij goed behandeld. Enkelen hadden een neusring. Ik denk dat ze die gebruiken voor kamelen die niet meteen luisteren. Gelukkig hadden wij elk een kameel zonder zo een ring. 
Nog zelf wat rond wandelen in de sanddunes of Ladakh en dan terug richting Hunder. Ook daar nog een wandeling ... wat zijn hier enorm veel tentenkampen en geusthouses de hele dorp leeft hier van de toeristen maar ik kan begot niet geloven dat alles vol zit zo'n massa toerisme is dat hier niet! 
Morgen trekken we weer de hoogte in! 



zondag 23 juli 2017

Dag 15: op weg naar de Nubra vallei.

Vannacht weer in een bed in het mahey resort geslapen. 
Vandaag ruilen we Leh in voor Hunder in de Nubra vallei.
Om er te geraken moeten we over een van de hoogste gelegen pass ter wereld Kardung La op 5340m hoogte. 
Gelukkig met de wagen, al zijn er ook moedige mountenbikers die het ook doen. 
Het is een geweldig zicht maar wat een stank en stof wel 40 legervoertuigen gaan de berg op tussen de vele jeeps volgeladen met toeristen en daar tussen de vele motorbikers en mountenbikers! 
Het zicht is geweldig staan midden in de sneeuw! Maar ben reuze blij als we langs de andere kant terug naar beneden rijden. Ook hier een kolonne van 40 legervoertuigen die langs die kant de berg opkomen terwijl de andere nog niet allemaal beneden staan... wat een drukte! 
Gelukkig heeft onze gids al door dat hij voor ons niet op toeristische eeltplekken moet stoppen we hebben trouwens lunchpakket meegekregen dat we op een gezellig plekje midden in het groen opeten. Later drinken we thee in een plaatselijk eethuisje... 
en dan komen we via en bijzonder dor en droog zanderig landschap in de Nubra vallei. 
Net voor het dorpje hunder zijn er zelfs kilometerslange zandduinen te midden van dat hoog gebergte! 
Prachtig om zien, in de verte zien we ook kamelen die zouden morgen op het programma staan, nadat ik er mij van vergewist zal hebben dat ze goed behandeld worden! De verschrikkelijke verhalen van Egypte en zijn kamelen in gedachte houdend... nu hier zijn het boeddhisten zij zouden respect moeten hebben voor alles wat leeft...? 
16u30 We komen aan in een gezellig nieuw resort! Krijgen een super grote kamer, mooie badkamer en een leuke aparte kamer met zithoek en een terras! Zijn hier met onze kont in ladakhiluxe gevallen... Hunder resort! 
Patrick is beetje moe van de zware bergrit en doet een dutje! Ik geniet ondertussen van de leuke tuin en lees een boek. 
19u30 afspraak om met de gids te eten ( hij en de chauffeur slapen hier niet! ) 




Dag 14: laatste dag van de trektocht van Hemissuhukpachen terug naar Leh

Vanmorgen een laatste kampochtendritueel.
Nog een heerlijk ontbijt met pannenkoeken. 
Afscheid van kok en hulpkok en wij weg met de gids. 
We verlaten de vallei en trekken terug de bergen in. 
We geraken vlot boven toch is het we did iT gevoel steeds groot. 😜
Dan weer naar beneden... tot we in de verte weer een mooie groene oase zien. Als we die bereikt hebben laat de gids ons de keuze , al hoopt hij vast dat we de uitdaging aangaan... langs de weg verder of langs het wandelpad dat wel korter is maar weer down and up gaat tot bij onze laatste pass. 
Tuurlijk gaan we niet de weg nemen maar het wandelpad...
Is ook onze laatste uitdaging jammer morgen zullen we meer de toeristen gaan uithangen... even een emo-moment de trekking was echt top!🤗
Boven aangekomen staat er een auto klaar. Die ons eerst naar beneden rijdt om dan op een groen plekje te lunchen. Nubu weet ze steeds mooi uittekiezen ! 
Voetjes in het water en wat lezen! 
Dan rijden we naar Likir ... ook hier op zoek naar een leuk plekje tot de geelkapmonniken uit lunch tijd komen en wij hun prachtige klooster kunnen bezoeken. Naast het klooster een enorme Boeddha! 
We nemen rustig de tijd om alles in ons op te nemen en dan rijden we richting Leh! 
Tijd om de was te doen en de bagage terug te herorganiseren.
Dan nog even het centrum in en tijd voor het diner! 
Morgen zijn we weer weg deze keer als heuse toeristen! 



zaterdag 22 juli 2017

Dag 13: van Themisgang naar Hemisshukpachen

Het ochtend ritueel... zoals ze dat hier op kamp doen. Dat zou ik wel gewoon worden thuis. Kop koffie op bed, warm water om je te wassen en nadien ontbijt...😇 
Helga kwam langs. We bespreken ons programma voor de rest van de dagen. Zelf zien we een beetje op om de laatste dag in het drukke Delhi te moeten doorbrengen. Helga maakt ons een aangepast programma in New Delhi daar zijn we super blij mee. 
Als alles zowat klaar staat vertrekken wij alvast met de gids ! Paardjes en bagage, kok en hulpkok komen achter... 
Het is alweer een mooie trekking maar deze keer zijn we niet alleen op pad... deze route wordt door meer toeristen gebruikt. We genieten van het uitzicht al zijn we het erover eens dat onze eerste weliswaar zwaarste trekking de mooiste was... geen toeristen prachtige vergezichten een uiteindelijk in een dorp Tar terecht gekomen waar amper 10 woningen staan en dat verder volledig afgesloten is van de rest van de wereld geen wegen ernaartoe. 
Vandaag de eerste pass bereikt na 2u, onze conditie gaat erop vooruit! Net wanneer we nog wat zitten te bekomen worden we ingehaald door onze paardjes met bagage! Heb eigenlijk met die diertjes te doen maar blijkbaar gaat dat hier zo! En is het een goed inkomen voor de horsman en familie! Onze paardjes gaan voorop maar al na 5 min kunnen wij ze niet meer volgen ook al gaat het bergaf! Halverwege zien we ook de kok en hulpkok afkomen! Ook zij halen ons snel in...
Onze gids wil het ook graag zo, dan staat alles zo goed als klaar tegen dat wij aankomen. 
Hop naar de tweede bergpas deze overwinnen we vrij vlot, al doen we het traag op ons eigen ritme! 
In de verte zien we al het dorp en zijn gouden Boeddha staan. 
Maar zoals steeds lijkt de weg korter dan hij werkelijk is! 
Aangekomen op de site (4u30 deden we erover) staat onze tent met alles erop en eraan al klaar! Lunch wordt geserveerd... en dan nemen we afscheid van de horsman en zijn paardjes het is al weer onze laatste nacht in tent. 
Jammer want dit is echt wel fantastische no stress ,  ni koken, genieten van een wondermooie natuur actief zijn door de trekkings... Dat mensen terug komen naar Ladakh dat begrijp ik nu wel! 
Na de lunch trekken we naar het grote Boeddha beeld voor de foto's. 
We kopen water in een mini shopje... het hele dorp weet blijkbaar al dat er twee toeristen zijn toegekomen met 5 paarden, een horsman, gids, kok en hulpkok! 🙀nu ja dat was niet onze bedoeling bij aanvang van de reis, alleen waren er niet meer inschrijvingen, toch zorgde het reisbureau Anubhuti er voor dat wij het volledige programma kregen dus... 
Vlakbij de kampplaats is een kleine school,wanneer ik geluiden hoor ga ik toch eens kijken... na een vriendelijk jullyee mag ik even blijven kijken. De lln oefenen voor een mars. Met hun training aan in de hevige zon... enkele kleintjes en slaan samen met een juf het ritme terwijl de groteren de mars stappen! Ze moeten verschillende keren herbeginnen! Net zoals ik gekomen was ik glip langs de zware ijzeren poort terug naar buiten, als de school gedaan is gluren ook de kinderen nieuwsgierig naar onze kamp site! 
Een wasje doen , de zon schijnt en er is een briesje, dus snel droog! 
Wat relaxen lezen genieten ... 



Dag 12: trektocht Tar naar Themisgang

Vanmorgen net zoals gisteren wake up call met koffie bij de tent 6u
Kwartier later 2 kommen warm water om ons te wassen en te scheren! 
7u ontbijt in de eettent en dan opruimen van eigen bagage en tent! 
Horseman heeft ondertussen de paardjes al opgetuigd zij moeten alle bagage dragen... het is wel een luxe kamp:  Kok, hulpkok, horsman met vijf paarden en een gids en dat allemaal voor ons twee🙈
En dan vertrekken wij met de gids terwijl de rest de paardjes laden met al het materiaal. 
Het eerste deel is super tussen de canyon dalen we langs het water af tot op de weg ongeveer een uurtje doen we erover. Tar ligt dus te voet 1u wandelen van de eerste weg maar wanneer ze van de weg naar boven moeten doen ze er vast langer over! 
We steken nu de Indus over en trekken de vallei in aan de ander kant.
Jammer genoeg kunnen we het gebruikelijke pad niet volgen er zijn werken bezig... we zijn dus genoodzaakt om de weg te volgen! 
Gelukkig is er haast geen verkeer...
Tweede deel stapt vlot en zon schijnt  en we komen nog voor de paardjes aan in themisgang! 
Op de eerste kamplaats zit er al een groepje dus gaan we gewoon eentje verder, kampsites en guesthouses zij er genoeg. Je zou eengelijkaardige trip kunnen doen en logeren in geusthouses denk ik! 
De hulpkok komt even na ons aan met de lunch, hij heeft een stukje gelift! We lunchen alvast tot de paardjes met bagage aankomen. 
En dan wordt in een mum van tijd alles opgesteld... 
rond 16u30 thee en dan trekken we naar het klooster boven op de berg!
Prachtig uitzicht over de tocht van deze morgen en al een mooi zicht op wat morgen komen zal! Wanneer we boven staan zien we net Helga en haar groep aan komen bij een hotel! Wannee we benedenlopen gaat zij met haar groep de berg op! 
Morgen afspraak bij het ontbijt. 
Op onze kampplaats kunnen we douchen wanneer we zelf de bakjes water over ons gieten. Heerlijk net als herboren komen we aan tafe voor het diner! Het is niet te geloven welke heerlijke gerechten onze kok uit zijn primitieve keukentje kan toveren! 
Nog wat nakletsen en genieten bij zoveel sterren voor we de tent in kruipen. 

woensdag 19 juli 2017

Dag 11: start trekking via twee passen naar het piepkleine dorpje Tar

Wake up call om 6u met een kop koffie geserveerd bij de tent.
15 min later wordt er warm water voor de tent gezet om ons te wassen. Geen spiegel maar Patrick krijgt toch een scheerbeurt 😘. 
7u ontbijt inde eettent. Verse toast, eitjes, heerlijke confituur, cornflakes, ommelet, een soort van poreche (een soort van pap met noten). 
Nog snel onze tent opruimen en dan gaan wij er vandoor met de gids en hulpkok die in zijn rugzak de lunch draagt. 
We vertrekken vlot het weer zit mee niet te warm en wat bewolkt. 
Maar na een uurtje moeten we de berg op! 4150 m hoog is onze eerste bergpas mangyula. Dit was echt dood gaan man man man onze conditie is echt niet oké... maar ondanks wil ik geen min missen van deze tocht wondermooi nooit eerder iets dergelijks gezien. Boven krijg ik een ongelooflijk gelukt gevoel, maar we zij er nog niet!!!! Een tweede bergpas Iptila van 4170m hoog ligt in de verte op ons te wachten. Deze keer gaan we dalen en stijgen via een viertal bergflanken tot we uiteindelijk de top van de pass bereiken zijn meer dan 6u onderweg. Tijd voor de lunch... ik ben zo uitgeput dat ik totaal geen honger heb. Dorst dat wel en ons water begint schaars te worden beneden zien we het ontichlijk kleine dorpje ( zeven woningen) al liggen. Maar de weg ernaartoe is nog ver gelukkig voor mij nu steeds dalen, wat een bijzondere concentratie vraagt, maar adem en lucht genoeg nu!
De hulp kok start en zien we in een mum van tijd de rechte weg naar beneden nemen. Na enhelf uur is hij nergens meer te zien! Ongelooflijk 
Wij doen er nog bijna 2u over 
Na iets meer dan 8 u staan we op de kampplaats. 
Doodop maar zo gelukkig we did iT. Geen seconde hadden we willen missen ook al was het bijna doodgaan de uitzichten waren ongelooflijk! 
Ook nu weer staat het hele kamp klaar. Als je weet dat dit dorp geen toegangsweg heeft en alle bagage met behulp van paardjes ter plaatse is gekomen. De mensen die hier wonende liggen volledig afgesloten. An de weg naar het dorp bergopwaarts deden de paardjes er 2u over. 
Voor de thee willen we enkel water dit was al op bij de laatste pass ... hebben nu ongelooflijk dorst. Maar dat wordt meteen goed gemaakt met een pracht van een kampplaats in de milde of nowhere...
Hoe de mensen hier in de  winter overleven is voor mij een ongelooflijk vraagteken. 
Onze voeten koelen in het beekje en even bekomen voor het diner wordt geserveerd in e eettent! 
Wat een dag zij ons zelf een paar keer tegen gekomen vandaag maar wat een prestatie en vooral wat een belevenis. 
De kok tovert vandaag zelfs frietjes uit zijn keuken en een heerlijke pasta!
Genieten maar al snel  wordt het donker en zijn wij zo uitgeput dat we nog net onze tanden kunnen Poetsen voor we de tent in kruipen!