Dag 12 van Luang Prabang naar Vang Vieng

Vanmorgen de wekker om 7u maar die heb je hier niet echt nodig... Zijn meestal al wakker, liggen hier ook altijd voor 10u in bed! Pakken alles in wat steeds vlotter lijkt te gaan... Nog een lekkere douche en dan afrekenen... Zijn beetje te vroeg dus nog even lezen op het terras... Blogje bijwerken. De dag start ...ook net over het guesthouse daar start de school waar vrijwilligers uit het buitenland Engels geven aan lokale jeugd. Dan gaan we op de hoek van de straat klaar staan waar een tuk tuk precies op tijd ons komt ophalen. Rijden naar het station aan de zuidkant van Luang Prabang. Aan de ene kant staan de vip bussen klaar aan de overkant de mini vans. Elke van heeft een andere bestemming die wordt volgeladen met 11 personen en de bagage op het dak wordt goed vast gemaakt en afgedekt met een waterdicht zeil. Onze rugzakken zitten in de koffer! Alles klaar kwart voor 10 en wij weg! Volgende mini van staat al klaar om te beginnen opladen.
Eigenlijk verbaast het ons hoe goed dit allemaal georganiseerd is. Want iedereen Koopt zijn ticket op een andere plaats! Er zijn een massa tour bureautjes in de stad en in elk guesthouse kan je boeken. De route 13 zou over de oude koningsweg lopen en een van de mooiste in Zuidoost-Azië zijn volgens onze boekjes. Het stuk Luang Prabang en Kasi is adembenemend mooi we vallen van de ene verbazing in de andere! De weg slingert rond en over de bergen wat uitzicht geeft op fantastisch mooie berglandschappen. Je kan best niet te zwaar uit geweest zijn wanneer je deze rit maakt of ook niet te zwaar ontbijten. Soms zitten we zo hoog dat we tussen de wolken rijden. Het dorps leven is er zo eenvoudig. Wat een verschil tussen de bergvolkeren de Hmong en de laagland-Laotianen de Lao Loum. De kinderen langs de straat op zoek naar hout, dat dragen ze dan in manden op hun rug, de kleinsten lopen er vrolijk rond. Anderen zie je water dragen van een bronnetje beetje verder. Papa's doen wat arbeid rond de woningen of vlechten manden terwijl ze baby's dragen in doeken op de rug of buik. Mama's koken, doen de was of verkopen wat groenten en fruit... Om 12u houden we een stop bij een Lao wegrestaurant. Wij hebben vanmorgen niet durven ontbijten omdat we wisten dat het een zwaar kronkelende rit ging worden. Dus hielden we het bij een banaan. Maar nu hebben we honger, we delen een broodje kip kaas en groentjes! Dan gaat de rit verder. Tot we plots niet meer verder kunnen. Grotere vip bussen zitten vast in een modderstroom die door zware regenval in de bergen op de weg gekomen zijn. De mini vans kunnen mondjes maat langs rijden! We zijn dus blij deze keer niet voor vip maar voor van gekozen te hebben. Ondertussen maken we een tweede stop aan een Lao wegrestaurant op de route 13. Daar komen we, de met Indonesische roots, in Nederland wonende familie tegen. Zij reizen in een privé busje heel erg mooi. We zagen ze eerder al op de slowboat en in Luang Prabang. Nog steeds genieten we van de rit door het prachtige landschap maar dan gaat het mis. Het is nu ongeveer 14u30 en komen in een monsterfile terecht van mini vans, vip bussen, lokaal vrachtvervoer... Meer dan een uur staan we gewoon stil. Aanvankelijk nog lacherig om de koelbloedigheid en de gelatenheid van de Lao mensen. Stonden stil in een van de bergdorpjes dus op zich wel boeiend om het leven te observeren maar tot overmaat van ramp begint het te stortregenen. Waren de vorige dagen even vergeten dat het regenseizoen was want geen druppel meer gezien. Maar nu kwam het met bakken uit de lucht. Tegen half vier begint er beweging te komen in de lange rij. Blijkt al snel dat het verkeer uit de omgekeerd richting is dat stapvoets naar boven komt gereden. Eindelijk lijkt ook aan onze kant beweging te komen. Maar zo traag dat het tot een uur of vijf duurt eer we aan de oorzaak van al het wachten komen. Modderstromen hebben de hele weg versperd bovendien is een van de kranen onder de modder gekomen en ligt er een vrachtwagen gekanteld. Hier kan maar een voor een voorzichtig langs gereden worden voor de mini vans geen probleem maar de grote vip bussen hebben het moeilijker. Na een half uurtje rijden zien we het landschap veranderen. We ruilen de bergen in voor een route door de vallei... Met heel veel hobbels en bobbels. Net op het moment dat we denken nog voor het donker in Vang Vieng aan te komen maken we alweer een stop... Onze chauffeur heeft honger blijkbaar spreken die mannen af! Want er stoppen meerdere vans. Ondertussen begint het te schemeren... Patrick probeert de humor er in te houden . Gelukkig maar...! Een rit die 6u ging duren blijken er uiteindelijk 10 te worden. Eindelijk worden we afgezet aan het bus station. Met een tuk tuk rijden we samen met nog 2 koppels naar het centrum. We stoppen aan eerste hotel waar het jongste koppel wil verblijven... Ik vind de badkamer te groezelig! Dus wij verder het andere koppel wil naar Elephant crossing... Maar volzet. Belanden in Jardin Organique waar Jo en Carl nog verbleven. Blij dat we een bed hebben en kunnen douchen... Snel nog iets eten en drinken samen met het Duitse koppel.
Moe naar bed. Morgen zien we wel!