Vandaag een vrije dag maar na al het slenteren in Ubud gisteren willen we vandaag iets anders, een fietstocht dat hebben we deze vakantie nog niet gehad! We worden na het ontbijt opgehaald door een busje dat ons hoger de bergen in brengt. Onderweg stoppen voor een fotoshoot bij zeer mooie rijstvelden in terrasvorm... En dan rijden we verder tot bij de thee/koffie pauze met heerlijk gebak een prachtig view op de hoogste vulkaan van Bali 'mother#Earth#vulkaan' voor de oudste tradionele bevolkingsgroep op Bali die niks met het toerisme te maken wil hebben en die aan de overkant van het meer wonen!
Alweer een 'amazing view' waarvan we genieten bij een heerlijk kopje lemongrass the en vers gebakken pisang goreng mjammmmieeee!
Dan zijn we klaar om op de fiets te kruipen... Er stonden een heel reeks mountainbikes klaar met helm, we kiezen er de beste uit op gepaste hoogte! En dan zijn we er klaar voor... Het eerste deel is vooral dalen, dat gaat heerlijk snel soms beetje te snel, waardoor ook meteen de remmen getest en goed bevonden worden. Onderweg stoppen we bij een groepje huizen zoals we er steeds weer tegen komen! De gids geeft uitleg en meteen wordt mijn beeld, dat toch iets te rooskleurige was op hoe de Balinese bevolking woont, bijgesteld.
De familie woont in een soort van leefgemeenschap: ouders en grootouders wonen samen ook de kinderen. Wanneer de dochters huwen dan gaan ze inwonen in de leefgemeenschap van de echtgenoot! De jongste zoon zal steeds bij de ouders en de grootouders blijven wonen. Hij zal levenslang voor ze zorgen! Hij kan de leefgemeenschap op geen enkel moment verlaten, in ruil krijgt hij enkele privileges, hij krijgt het mooiste huisje binnen de leefgemeenschap. Elke vrouw heeft haar eigen keukentje want samen kan er teveel geroddeld worden of ruzie gemaakt worden... Elke leefgemeenschap heeft ook zijn eigen tempel daar mogen wij niet binnen dat zou slecht karma brengen, het belangrijkste gebouw daar wonen de oudste bewoners zij staan hun kamer af tijdens de huwelijksceremonie van een van de zonen die dan daar moeten slapen. Hygiene is er niet de bewoners van de leefgemeenschap die wij bezoeken zijn niet thuis, ik voel mij een voyeur terwijl ik enkele foto's maak man man man dit hou je niet voor mogelijk geen nacht hield ik het uit hier... Al kreeg ik ervoor betaald.
We krijgen ook nog een hele reeks belangrijke ceremonies uitgelegd, zo mag een baby de eerste 3 maanden van zijn leven de grond niet raken en pas na 3 maanden krijgt hij zijn roepnaam... Namen gaan met nummertjes tot 4 binnen een gezin. De placenta wordt begraven in een cocosnoot onder de grond voor het huisje van de grootouders links de jongens rechts de meisjes... Vaak met een boompje erbij!
Diep onder de indruk stap ik terug de fiets op en ik stel vast dat volledige dorpen steeds bestaan uit dergelijke leefgemeenschappen.
We maken nog een tweede stop bij een prachtige levensboom die zo dik is dat wel tien mensen nodig zijn om hem te kunnen omarmen! Prachtig en weer de nodige foto's ...
Terug op de fiets, langst een smal pad tussen rijstvelden en dorpen, maar een echte uitdaging is het fietsen niet we rijden vooral naar beneden.
Maar dan mogen we kiezen wie verder wil rijden en klimmen en wie liever enkel daalt en de bus neemt! Wij kiezen voor de uitdaging Patrick en ik en een gids beginnen aan een hels tempo eerst dalen snel zie ik hanengevechten aan mij voorbij glijden, vrouwtjes die de rijst die ligt te drogen, in het midden van de weg, omharken zoadat deze netjes verdeeld ligt op grote plastiek zeilen!
Het gaat razend snel dat dalen, zal straks minder zijn als we in de hitte moeten stijgen.
Bij een riviertje steken we door het water over en dan begint de klim eerst in de schaduw van het bos later in volle zon tussen de dorpen, de mannen rijden van mij weg, maar ik laat mij niet kennen en op klein verzet maal ik rustig verder om ze wanneer het even vlak is weer in te halen.
Yes het gaat goed!! Beter dan gedacht en na iets minder dan 40 min zijn we er. Overwinningsgevoel want we zijn er nog voor de bus. Dat hebben we goed gedaan... De gids vind het ook zeer knap!
Bij de stopplaats krijgen we een lekker lunch aangeboden en dan rijden we terug met een mini bus naar het hotel!
Tijd voor een koffie en koekje op ons balkon, het zwembad kan ons niet echt overtuigen, maar een massage dat zien we wel nog zitten! Massage, gelaatsverzorging, pedicure, manicure en lakken van de nagels goed voor 230 000rp ongeveer 15 euro ik ben best tevreden al is de verzorging niet echt te vergelijken met een verzorging in België. Patrick koos massage, scrub en gelaatsverzorging 160 000rp ongeveer 10 euro maar hij is niet echt tevreden de meisjes hadden te veel plezier nu de bazen er niet waren alles verliep een beetje chaotisch. Tja als de kat van huis is dansen de muizen... de voetreflexologie gisteren was zeer goed uitgevoerd toen liepen de baas en bazin er ook rond,nu was het zondag en waren ze er niet te zien...
Ach ja toch komen we ontspannen buiten! Tijd om een hapje te eten, sushi heerlijk vers en o zo lekker...
Dan hebben we afspraak bij de buddha bar met de hele groep... We nemen afscheid van Inge en Mariette die morgen doorreizen naar de Gilli eilanden en niet meer mee gaan naar Sanur.
We drinken er lekkere cocktails en genieten van een heerlijk muziekbandje dat speelt! Ook wordt er al een bedanking aan Karin (reisbegeleidster) gegeven door ons allen!
Morgen reizen we naar Sanur onze laatste bestemming maar eerst uitslapen vertrek is om 10u!
Gelukkig want ik moet vandaag een beetje de zon vermijden, gisteren op de fiets zonder hoed... 😳Heerlijk koele airco, prachtig net salon en een fantastische massage... De beste deze vakantie en we kunnen vergelijken he,
