Maar ik geniet van elke km de route is schitterend! Vanachter mijn raampje onderuitgezakt in m'n zetel in de met airco voorziene bus laat ik het schitterende landschap, het dagelijkse leven in de dorpen, de arbeid op de rijstvelden, het werken tussen groenten en fruitteelt, schoolpleinen, festiviteiten langs de kant van de weg,...aan me voorbij glijden. De indrukken die ik op die manier verzamel zullen me voor altijd bijblijven ik kan ze zo moeilijk met woorden beschrijven. Maar wat vast staat is dat ik het jammer vind wanneer ik even indommel een bang ben mooie dingen te hebben gemist! Vaak ga ik gewoon op mijn knieën zitten om toch maar niks te missen aan beide kanten van de weg.
Onze eerste stop is al meteen genieten van geuren en smaken: we gaan een kijkje nemen bij en kruidenkweker die ons met veel plezier laat kennismaken met zijn eigen kruidentuin!
Blijkt voor zij die het nog niet wisten (ik dus) dat pindanoten niet aan bomen groeien maar in de grond aan de wortel! Kaneel is eigenlijk gedroogde schors, en muscaatnoot heeft in verse toestand een bijzonder mooie bast, ...
Peperbolletjes zijn groen maar wit, rood of zwart worden ze na het drogen en of behandelen met water, zout en azijn...
Na de kruiden kwam de aap uit de mouw, blijkbaar worden aapjes nog steeds in Sumatra gebruikt om cocosnoten uit de bomen te plukken. Hier dus ook, beetje zielig vond ik het. Aan een touwtje werd het aapje de boom ingeloodst die dan de cocosnoot plukte en naar beneden gooide. Razendsnel en handig werden de cocosnoten open gemaakt en voorzien van rietjes om leeg te drinken, beetje later werden de cocosnoten open gemaakt en het vlees losgemaakt ook dat mochten we opeten! Ondertussen werd het aapje door enkele groepsleden voorzien van mini mango en rambutan wat hij gulzig op at of hamsterde hij het snel in zijn kaken om er dan later te kunnen van genieten?
Weer een ervaring rijker! We slaan nog wat kruiden in om mee te nemen naar huis voor we op de bus stappen.
Er werd een buffet op voorhand besteld door onze gids zodat we niet te veel tijd verliezen, wij vonden het lekker! Heerlijke soep, nadien nasi en bami goreng, loempia's en groentenschotel! En als toetje een papaja... Ondertussen begint het te regelen wat weer mooie foto's opleverde...
We zien onderweg steeds meer moslim dorpen tot we bij een wel heel bijzonder dorp kwamen bestaande uit alleen jongens ze droegen witte hemden, een hoedje en een soort van kleurrijke rok, helemaal anders dan in de vorige dorpen waar de kinderen een schooluniform dragen. Bovendien waren ze niet vriendelijk wanneer ze ons (Europeanen) zagen! Op de meeste plaatsen wanneer mensen ons opmerken in de bus dan zwaaien ze en lachen naar ons nu keken deze jongens eerder kil en nors. Nergens zag ik meisjes en haast geen volwassen! Langs de kant van de weg en tot ver daar achter houten groene huisjes, zover en zoveel als ik maar kon zien! Niet groter dan 2 bij 2 m en daar stonden dan vaak 4 paar slippers voor het deurtje . Vreemd vond ik dat tot voor ons een groot gebouw stond het bleek een Koran school te zijn.
Na nog een uurtje rijden komen we bij de evenaar... Yihah we stappen er over van noord naar zuid! Ook hier de nodige foto's! En venters die T-shirts verkopen... Maar ik vind ze niet echt mooi dus koop ik er geen.
Dan komt het laatste stuk we moeten nog een pass over en het wordt al donker dit wordt spannend. We zijn duidelijk niet de laatste die vanavond door de pass rijden, heel wat vrachtwagens rijden mee in beide richtingen, dit stukje busreis is toch beetje creepie... Na 1u30 min doemen de vele kleurrijke lichtjes van Bukittinggi op (ik blij). Het is een drukke stadje zeker nu het weekend is. Eens in het hotel bestellen we eerst wat we willen eten om dan een douche te nemen en later te komen eten het is wel al 21u45 als we aan tafel gaan.
Een indrukwekkende busrit met prachtige beelden die ik niet had willen missen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk als jullie hier iets achter laten...