Totaal aantal pageviews

woensdag 5 augustus 2015

Dag 7: rondrit op Samosir

We slapen goed in onze prachtige cottage... Maar om 7u staat de wekker!
Het is een vrije dag. We kozen ervoor om kennis te maken met de bezienswaardigheden van het eiland.
Na een uitgebreid ontbijtbuffet met oa müsli, yoghurt en vers fruit. Staat er een monovolume wagen met airco voor ons klaar om een rondrit te doen op het schiereiland. Nog snel even de bestelde lunchboxen ophalen en we kunnen vertrekken. 
De eerste stop is en bezoek aan een Batak koninkrijkje waar we kennismaken met de rechtspraak die er heerste bij Batak people. Niet gewoon die mannen... Voor kleine misdaad werd je aan handen en voeten gebonden opgesloten onder het huisje van de koning. Bij een zwaarder misdrijf werd je zwaar mishandeld alvorens je ze gingen doden, waarbij eerst je ingewanden werden weggerukt uit je lichaam en van je bloed werd gedronken...'Batak-people' waren een soort van kannibalen! Gelukkig hebben de Nederlanders tijdens hun koloniale periode hier paal en perk aan gesteld. 
Na het bezoek word je handig buiten gelootst langs kraampjes waar ze je van alles willen verkopen! 
Onze chauffeur staat te wachten en we rijden door naar een tweede bijzonder plaats waar we een typische dansvoorstelling te zien krijgen. Dans is voor deze minieme bewegingen een groot woord maar ik vind het wel leuk om te zien, de verschillende dansjes maken samen en verhaal. Op een gegeven moment worden we zelfs uitgenodigd om mee te doen. Ondanks dat het wel een toeristisch gegeven is vinden wij het wel leuk om zien. 
Tijd voor de lunchbox maar die vinden we niet echt een succes, het brood heeft een vreemde smaak en ook de kaas is niet wat we gewend zijn. Ach zo belangrijk vinden we dat niet we zijn al lang blij dat wij nog geen spetterpoep hebben! Heel wat groepsleden heb er last van wij voorlopig nog niet. 
Na de lunch rijden we naar een traditioneel dorpje en maken we kennis met hoe de mensen hier nu op het eiland leven. Wat leuk is is dat de kinderen net thuis komen van school. School start hier tussen 7 en 8u 's morgens en eindigt tegen de de middag! Heel wat kinderen lopen dan de weg langs de baan naar huis anderen worden met tuk tuk of plaatselijke minibussen naar huis gebracht! Allemaal dragen ze een uniformpje witte hemdjes en rood broekje of rokje en dito dasje. Ze komen vrolijk en uitgelaten thuis! Vaak willen ze maar al te graag op de foto wanneer we dan de foto laten zien reageren ze zeer uitgelaten! De traditionele woningen vind ik heel mooi . Alle huisjes staan aan beide zijden van een straatje netjes naast elkaar... Elk heeft zijn eigen satelliet antenne, ze mogen dan wel zeer basic wonen maar tv mag niet ontbreken, stromend water daarentegen ...?
Dan rijden we door naar een dorpje waar vrouwen de traditionele sjaals weven, vaak spinnen en kleuren ze hun eigen draden om dan te kunnen weven nu en dan in combinatie met gouddraden die ze dan aankopen. De werkuren die hier inkruipen kan je nooit fatsoenlijk vergoeden! 
Weer in de auto rijden we naar een koninklijke begraafplaats, om die te bereiken moet je weer heel wat shopjes trotseren als je nog maar even interesse toont staan ze almeteen naast je om te verkopen. Eens boven zie je hoe hier een koning van batakdorp werd begraven. Ook een soort van totempalen die het dorp moeten weerhouden van boze geesten.
Als laatste stop rijden we hoog de berg op waar we genieten van een prachtig zicht over het meer en bergen. Er heerst een koele windje dat op het einde van onze rondrit meer dan haras is (haras is Indonesische voor welkom) de nodige fotoshoots op dit mooie uitkijkpunt mogen niet ontbreken.  Tevreden over onze dag keren we terug naar tabocottages, ons kleine paradijs! 
Snel even douchen want om 5u hebben we afspraak met de groep... We willen een klein ritueel en gedenk moment houden voor het overlijden van een grootvader van een van onze groepsleden. Toen we landen in Medan kreeg zij het trieste nieuws te horen! Dit was heftig voor haar maar ook de hele groep leefde met haar mee toen ze besliste om de reis door te zetten werd ze bijzonder goed ondersteund zowel door haar vriendin die mee reist, onze reisbegeleidster en uiteindelijk wij allemaal! 
Onderweg naar tabocottages plukten we bloemen die na een kleine toespraak een voor een in het water aan de rand van het meer werden neergelegd... We keken ze na terwijl ze steeds verder op het meer van ons afdreven. Dit was een zeer intens moment. Nadien gingen we samen nog wat drinken. 
' s avonds gingen we nog wat eten en we verhuizen ons aan een wekkerloze ochtend! Morgen maken wij er een vrije rustdag van, hier in dit paradijselijke Tabocottages zal dat zeker genieten worden!















Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Leuk als jullie hier iets achter laten...