Dag 11 laatste dag in Luang Prabang

Hebben beslist hoe leuk we het hier ook vinden..., morgen vertrekken we richting Vang Vieng. Hebben een ticket voor minibus die ons morgen om 9u komt ophalen in het guesthouse. Vandaag een dagje rustig aan. Ontbijten, bezoek paleis en museum, beetje rond toeren met de fiets het leven van de Lao buiten het centrum gaan observeren. We zien dingen ongelooflijk: van jong (8 -9 jaar) tot oud rijden ze rond op motorfietsen. Soms alleen vaak met drie... En meestal in de ene hand de paraplu (zowel voor zon als regen) de andere hand aan het stuur. Sommigen dragen een lapje voor de mond de uitlaat gassen kunnen soms wel erg zijn. Het is zondag we zagen mannen die petanque spelen. Kwamen bij toeval in een gehuchtje waar alle handwerk ateliers samen lagen: papier scheppen, weven, naaiateliers, meubelmakers,... Overal kraampjes met grill en mini brochetjes of gewoon vrouwen op mini krukjes die wat fruit te koop aanbieden. Stoppen geregeld voor een drankje en een heerlijke lao ijskoffie. Om 4u brengen we de fietsen weg... Daar deden ze toch een beetje moeilijk (zoals we wel hadden verwacht) zijn elke dag gaan betalen voor de volgende maar die mannen hier noteren dat niet, hoe hard we ook aandrongen, maar we hielden voet bij stuk. Ik kreeg uiteindelijk mijn identiteitskaart terug. Douchen en even afkoelen op de kamer. Hebben zin in een Lao bbq we kiezen voor Lao Lao cafee waar je kan drinken als een vis voor de prijs van water... Zo staat te lezen op de t shirts van de kelners. Maar wij houden het bij een biertje. Gelukkig zijn we gewapend met muggenspray! De bbq is leuk en we vinden het lekker ook! Nadien trekken we nog naar de avondmarkt... Eigenlijk jammer dat we al gegeten hebben wat je daar allemaal ziet om te eten niet te geloven! Gaan toch nog voor een dessertje poffertjes op basis van cocosmelk schattig gepresenteerd in bananenbladkorfje heerlijk. Het is een droge zwoele avond dat maakt Luang Prabang by night wel bijzonder gezellig! Alleen het geschenken kopen op de markt hebben we opgegeven... Dat voortdurend moeten onderhandelen en afdingen is zo vermoeiend... Tja wij hebben die cultuur niet! Moe maar voldaan naar bed.