Dag 8 Luang Prabang

Het is inmiddels de twee morgen dat we wakker worden in Luang Prabang Reeds om 4u hoor ik in de verte de trom van de monniken...! Luang Prabang mag dan een toeristisch stadje geworden zijn, het is toch mooi. De gebouwen, de sfeer, de monniken alles is toch weer totaal anders dan in Thailand. Met de fiets geraak je overal snel. Om 5u20 ging onze eigen wekker. Meteen op weg om de bedeltocht van de monniken te zien. Al dat oranje gefladder in een slaperig stadje, mooi! Elke Wat van de stad stuurt zijn monniken uit om eten voor de dag te verzamelen. In een lange rij lopen ze van oud naar jong op blote voeten in oranje gewaden achter elkaar. Mensen die offeren zitten op matjes en gooien in elk schaaltje wat rijst, fruit, brood,... Ze zijn hier erg bedreven in want alles gaat heel snel. De monniken blijven gewoon verder lopen. Maar dan merk ik ergens een klein jongetje dat met een mandje op straat zit, niet om te geven maar om te krijgen ... En ja hoor van de jongste monniken (amper zes jaar oud) krijgt hij wat toegeworpen in zijn mandje. Ik moet toch even slikken bij dit tafereel. En dan is het tijd voor ontbijt, nog net op tijd bij Joma bakery café binnen voor de hemelsluizen open gaan. Na een uurtje komt gelukkig de zon er weer door en rijden we nog wat rond in de stad. Kijken en genieten hoe het dagelijkse leven van de Lao start. Om negen uur fietsen we naar het tourbureau waar ons avontuur met de olifanten start... De rit in minibus is weer echt de moeite... Vooral omdat het de vorige nacht veel geregend heeft moeten we de laatste km over modderige paden de bergen door ... Prachtig door kleine dorpjes en groene rijstvelden ... En dan zien we ze de olifanten! Vijf volwassen dieren en een kleintje. In hun resort bij de Mekong hier worden ze opgevangen nadat ze tijdens vorige jaren misbruikt werden in de teakhoutkap! Nu zijn ze op rust en moeten ze enkel nog wat rond lopen met op hun rug toeristen. Wat voor de dieren een makkie zou zijn. Tja ik weet het niet, maar ik vind het wel leuk daar hoog te zitten. Patrick gaat na de tocht zelfs meteen in bad met de olifanten! Op de rug van de olifant de Mekong in. Nadien kregen we een schitterende Lao maaltijd , die ter plaatse in de naar onze normen primitieve toestand werd bereid door een van de mahout. Dit was weer een fijn beleven... Terug in Luang Prabang wil Patrick meteen naar huis voor een douche... De Mekong vond hij nog te doen maar dat die olifanten tijdens het baden ook nog alles vol kakten vond hij dan weer iets te ver gaan vooral wanneer de mahout er voor zorgde dat hij regelmatig in het water viel. Na een douche was afhalen ziet en ruikt erg net... Ook onze kamer werd weer tip top in orde gebracht. Zijn blij dat we in deze kamer terecht zijn gekomen en vrezen dat het moeilijk zal zijn om ze te evenaren voor deze prijs! Na het douchen weer de fiets op genieten van de mooie gebouwen en straatjes van de stad. Gaan nog een hapje eten en tegen zeven nog een Lao biertje op in eigen terras van de kamer... Heerlijk die regen toch...? Dat maakt we nu lekker buiten kunnen genieten terwijl ik deze blog schrijf zonder te zitten zweten! Perfect! Viberen met vake leuk om even iets te horen van het thuisfront ! .